s.

Ընդելուզումն. յեռումն. (կայ եւ յն. էմադի՛դիս լ՛իթռս. իտ. մադի՛դա. cf. ԿԱՐՄՐԱՔԱՐ. որ եւ cf. ԱՐԻՒՆԱՔԱՐ.

Յոսկւոյ եւ յամենայն ականց հանդերձ մատիտմամբ եւ դռակոնառիւ։ Որպէս դրակոնտիկոն մատիտմամբն. (Մագ. ՟Ժ՟Գ. չ։)

Իսկ յասելն ի Գանձարանի.

Զոր արարեր յոգի գերակայ, մակամըտաց մատմամբ ստորակայ. իմա՛ կա՛մ մատիտումն, եւ կամ մատչումն։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մատիտումն մատիտմունք
accusatif մատիտումն մատիտմունս
génitif մատիտման մատիտմանց
locatif մատիտման մատիտմունս
datif մատիտման մատիտմանց
ablatif մատիտմանէ մատիտմանց
instrumental մատիտմամբ մատիտմամբք