hy    |   fr

Մարգարէակիր

adj.

prophetic;
— ոգւով, by a — spirit.

adj.

Կրօղ յինքեան զմարգարէն, եւ ունօղ զմարգարէութեան ձիրս.

Կայր զօրութիւն նշանացն եւ արուեստիցն ի մարգարէակիր մարմին մարգարէին մեռելոյ. (Կոչ. ՟Ժ. (յն. այլազգ։))