corporeity;
incarnation;
humanity.
ἑνσωμάτωσις, σάρκωσις incarnatio, corpore se induere. Մարմնանալն. մարդեղութիւն. մարդկութիւն քրիստոսի.
Մարմնաւորութիւն աստուծոյ, կամ որդւոյն աստուծոյ, կամ բանին, կամ տեառն մերոյ։ Տնտեսութիւն մարմնաւորութեանն. (Նիւս. բն.։ Ագաթ.։ Յհ. իմ. երեւ.։ Ոսկ. Իսիւք. եւ այլն։)
Երկնի աստուած յաղագս արարչութեանն, երկրի թագաւոր յաղագս մարմնաւորութեանն։ Թագաւոր քրիստոս է, եւ ի գիրկս իւր ընդունի զհաւատացեալս մարմնաւորութեամբն. (Սհկ. կթ. արմաւ.։ Նիւս. երգ.։)
Ամենայն կեանք քրիստոսի ըստ մարմնաւորութեանն լի էին թշնամանօք. (Ոսկ. եբր.։)
ՄԱՐՄՆԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Մարմնաւոր վիճակ. մարմին. նիւթականութիւն. եւ Անկատարութիւն.
Ընդ հոգեւորութիւնն օրինաց՝ մարմնաւորութիւնն գրգանաց եւ բաբկութիւն հաղորդեալ էր. (Ոսկ. հռ.։)
Ի մարմնաւորացս բաժանելոց՝ մարմնաւորութիւն ե՛ւ բաժանի եւ չբաժանի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 13։)
Ո՛րչափ եւ գեղեցիկ էր կերպարանօք ըստ մարմնաւորութեանն, նոյնչափ չերեւէր ինչ շուք ըստ աստուածութեանն. (Ոսկ. ես. (որ հայի եւ ի ՟Ա նշ։))
Որ ի չափ հասակի մարմնաւորութեան թմբրեալք են։ Առաջին անցն նշանակէ զչափ մարմնաւորութեան։ Ոյք համբերեն նեղութեանց ի հնոցի խցին, փոփոխին ի մարմնաւորութենէ ի հոգեւորութիւն. (Վրք. հց. ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մարմնաւորութիւն | մարմնաւորութիւնք |
| accusatif | մարմնաւորութիւն | մարմնաւորութիւնս |
| génitif | մարմնաւորութեան | մարմնաւորութեանց |
| locatif | մարմնաւորութեան | մարմնաւորութիւնս |
| datif | մարմնաւորութեան | մարմնաւորութեանց |
| ablatif | մարմնաւորութենէ | մարմնաւորութեանց |
| instrumental | մարմնաւորութեամբ | մարմնաւորութեամբք |