adj.

boastful, bragging;
superb, eminent, excellent, glorious;
— յաղթութիւն, signal victory;
— լինել, to praise or vaunt oneself too much, to pretend to, to boast.

adj. adv.

Գերապանծ. յոյժ պանծալի. եւ Պանծացեալ. մեծաւ պարծանօք.

Զգերեզմանն ոչ թաքուցանելով, յարութեամբն մեծապանձ լինելով. (Պրոկղ. ի ստեփ.։)

Մեծապանծ պարծանօք գիրկս արկեալ (մովսէսի) զայն տախտակօք՝ բերէր ի նոսա. (Լմբ. ովս.։)

Զիւր նահատակն մեծապանծ պասկեսցէ։ Միաբանեցին մեծապանծ ցուցանել զքրիստոսի աստուածպաշտութեանն վարդապետութիւն. (Սարգ. յկ. ՟Գ. եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Դ. ՟Ե։)