adj. s.

ՄԻՋՆԵՐԿՐԵԱՅ որ եւ ՄԷՋԵՐԿՐԵԱՅ. μεσήγαιος mediterraneus. Միջին վայր եւ բնակիչք կողմանց, մանաւանդ յասորիս.

Անցանէր ընդ կիւլիկիա յասորւոց աշխարհն միւսիգիոն, որ թարգմանին միջներկրեայք. (Ղեւոնդ.։)

Ի միջներկրեայսն ասպատակեալ։ Անցեալ զօրօք բազմօք ի միջներկրեայսն. (Խոր. ՟Բ. 61։)

s.

ՄԷՋԵՐԿՐԵԱՅՔ րայց. գ. ՄԷՋԵՐԿՐԱՅ