to plunge, to sink, to drive, to rush, or dash into water, to duck;
— ախտիւ, to plunge headlong into vice.
cf. ՄԽԻՐՃ ՀԱՐԿԱՆԵԼ, եւ ՄԽԼՃԻԼ. κλυδονίζομαι fluctuo ὐποβρέχομαι imbuor, demeror.
Մխրճել (կամ մխրճտել). (սուզանել ընդ ջրով. Հին բռ.։)
Կղզի է ասէին, եւ կիտոս էր. եւ ժամ մի իբրեւ էանց, յանկարծօրէն մխրճեցաւ գազանն ի խորս ծովուն. (Պտմ. աղեքս.։)
(Պետրոս ի ծովն) իջեալ մխրճէր. քանզի երկեաւ։ Յորժամ այնու ախտիւ մխրճեալ ընդ ջրով կայցեն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 25. եւ 15։)