hy    |   fr

Մոծիր, ծրոյ

s.

charcoal-powder.

s.

ՄՈԾԻՐ որ եւ ՄԾԻՐ. Մոխիր. աճիւն. եւ Փոշի ածխոյ եւ այլոց իրաց.

Եղեւ իբրեւ զփոշի եւ մոծիր, եւ ցնդեցաւ յերկիր. (Վրք. հց. ՟Ի՟Ա։)

Ետնայ լեառն զմոծիր, եւ զբոցն ի վերայ երկրին տարածէր։ Տաճար ձեր այրեալ է, եւ ի մոծիր դարձեալ. (Մարթին.։)