hy    |   fr

Յաճախումն, ման

s.

cf. Յաճախութիւն.

s.

Յաճախելն. յաճախութիւն.

Ոչ զուարճանայ ընդ յաճախումն ընչիցն. (Կիր. ՟ը. խհ.։)

Ի յաճախութիւն գթոյ. յաճախումն (այն լինի) ստրջանաց եւ երկիւղի պատճառք. (Սարգ. յուդ. ՟Գ։)

Զոր փութային առնել ի նենգութիւն փառաց փրկչին, այս լինէր առ ի յաճախումն եւ յայտնութիւն նորա. (Իսիւք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յաճախումն յաճախմունք
accusatif յաճախումն յաճախմունս
génitif յաճախման յաճախմանց
locatif յաճախման յաճախմունս
datif յաճախման յաճախմանց
ablatif յաճախմանէ յաճախմանց
instrumental յաճախմամբ յաճախմամբք