hy    |   fr

Յաչաղումն, ման

s.

cf. Յաչաղանք.

cf. ՅԱՉԱՂԱՆՔ.

Նախանձ յաչաղման. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Յաչաղմանն եւ մախանաց. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 3։)

Ի նախանձ չարակնութեան յաչաղման ընդ միմեանս բերեալ. (Յհ. կթ.։)

Եւ Յաչաղ. ակնահարելն. աչքիլելն. նազար.

Մի՛ առցէ դարձեալ յաչաղումն. (Կանոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յաչաղումն յաչաղմունք
accusatif յաչաղումն յաչաղմունս
génitif յաչաղման յաչաղմանց
locatif յաչաղման յաչաղմունս
datif յաչաղման յաչաղմանց
ablatif յաչաղմանէ յաչաղմանց
instrumental յաչաղմամբ յաչաղմամբք