hy    |   fr

Յարագոյութիւն, ութեան

s.

presence.

s.

Ներկայութիւն. առաջիկայութիւն.

Հզօրացեալն ի վերայ մարդկային բնութեանս մահ՝ յարագոյութեամբ Աստուածութեանն աներեւութացաւ. (Բրս. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յարագոյութիւն յարագոյութիւնք
accusatif յարագոյութիւն յարագոյութիւնս
génitif յարագոյութեան յարագոյութեանց
locatif յարագոյութեան յարագոյութիւնս
datif յարագոյութեան յարագոյութեանց
ablatif յարագոյութենէ յարագոյութեանց
instrumental յարագոյութեամբ յարագոյութեամբք