ՅԱՐԱՆՈՒԱՆՈՒԹԻՒՆ ՅԱՐԱՆՈՒՆՈՒԹԻՒՆ. παρωνυμία denominatio παρώνυμον եւ συνώνυμον denominativum եւ univocum. Յարանունն գոլ. յարանուանելն, իլն. յորջորջումն. եւ Համանունութիւն.
Յաղագս յարանուանութեանց ... յաղագս յարանուանութեան. (Դամասկ.։)
Սահման յարանունութեան է, որ հաղորդութիւն տայ անուան եւ իրի՝ վասն փոխաձեւութեան յանդակի փաղառութեան. (Սանահն.։)
Կոչի եւ օրինակաւ յարանունութեամբ աղօթարանս այս եւ տաճարս ձեռագործ՝ եկեղեցի. (Վրդն. աւետար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յարանուանութիւն | յարանուանութիւնք |
| accusatif | յարանուանութիւն | յարանուանութիւնս |
| génitif | յարանուանութեան | յարանուանութեանց |
| locatif | յարանուանութեան | յարանուանութիւնս |
| datif | յարանուանութեան | յարանուանութեանց |
| ablatif | յարանուանութենէ | յարանուանութեանց |
| instrumental | յարանուանութեամբ | յարանուանութեամբք |