denomination;
affinity or resemblance of words, paronomasia.
ՅԱՐԱՆՈՒԱՆՈՒԹԻՒՆ ՅԱՐԱՆՈՒՆՈՒԹԻՒՆ. παρωνυμία denominatio παρώνυμον եւ συνώνυμον denominativum եւ univocum. Յարանունն գոլ. յարանուանելն, իլն. յորջորջումն. եւ Համանունութիւն.
Յաղագս յարանուանութեանց ... յաղագս յարանուանութեան. (Դամասկ.։)
Սահման յարանունութեան է, որ հաղորդութիւն տայ անուան եւ իրի՝ վասն փոխաձեւութեան յանդակի փաղառութեան. (Սանահն.։)
Կոչի եւ օրինակաւ յարանունութեամբ աղօթարանս այս եւ տաճարս ձեռագործ՝ եկեղեցի. (Վրդն. աւետար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յարանունութիւն | յարանունութիւնք |
| accusatif | յարանունութիւն | յարանունութիւնս |
| génitif | յարանունութեան | յարանունութեանց |
| locatif | յարանունութեան | յարանունութիւնս |
| datif | յարանունութեան | յարանունութեանց |
| ablatif | յարանունութենէ | յարանունութեանց |
| instrumental | յարանունութեամբ | յարանունութեամբք |