hy    |   fr

Յեղափոխութիւն, ութեան

s.

change, mutation, conversion, transformation, transmutation;
revolution;
vicissitude;
alternation.

cf. ՓՈՓՈԽՈՒԹԻՒՆ. μεταβολή.

Յանկարծակի յեղափոխութեամբ զարմացոյց զայնոսիկ՝ որ ընդ իւրն էին. (Բրս. ՟խ. մկ.։)

Զժամանակաց եւ զդարուց աշխարհիս հայոց բազմադիմի յեղափոխութիւնս. (Փարպ.։)

Առանց յեղափոխութեան (ի լաւ անդր). (Պիտ.։)

Հայեցարո՛ւք եւ յիմ յեղափոխութիւնս (ասէ արեգակն), զի ի ձմերայնի ցրտանամ, եւ այլն. (Շիր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յեղափոխութիւն յեղափոխութիւնք
accusatif յեղափոխութիւն յեղափոխութիւնս
génitif յեղափոխութեան յեղափոխութեանց
locatif յեղափոխութեան յեղափոխութիւնս
datif յեղափոխութեան յեղափոխութեանց
ablatif յեղափոխութենէ յեղափոխութեանց
instrumental յեղափոխութեամբ յեղափոխութեամբք