hy    |   fr

Յետահարիմ

vn.

cf. Յետահարկիմ.

ձ.

ՅԵՏԱՀԱՐԻԼ ՅԵՏԱՀԱՐԿԻԼ. Յետս նահանջիլ. յետնիլ.

Կերպ ի յառաջ դիմեալ, ոտք ի վերջ կոյս յետահարեալ. (Նար. ՟Ի՟Գ։)

Գիտացեալ արհմն զյետահարկիլն իւր (քան զորմիզդ)՝ խեռեալ ստամբակեաց. (Արծր. ՟Ա. 3։)