foolishly, sillily;
wildly.
μωρῶς stulte, fatue. Իբրեւ յիմար. յիմարութեամբ. անմտութեամբ.
Ընդէ՞ր կորնչիմք յիմարաբար. (Ածազգ. ՟Գ։)
ԱՆպատուեալ զյիմարաբար պատուեալն. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Զմթերս գանձուն կենաց յիմարաբար արտաքս հանել. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Յիմարաբար ի խնդիր լինել բանի ի կործանումն տգիտաց. (Շ. թղթ.։)
Խօսէր այլ ընդ այլ յիմարաբար. այսինքն իբրեւ յիմար ձեւացեալ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)