adj.

using improper language, insulting, abusive, taunting, outrageous;
— լինել, to call names, to abuse, to insult, to outrage, to injury, to revile, to use like a blackguard.

adj.

ՅԻՇՈՑԱՏՈՒ կամ ՅԻՇՈՑՆԱՏՈՒ. Տուօղ զյիշոց. թշնամանադիր կամ հայհոյիչ ընկերին. ասի եւ ՊՂԾԱԳՈՐԾԱԽՕՍ, ԶԱԶՐԱԽՕՍ. իշոց տուօղ, յիշընցատու.

Վասն յիշոցատուաց։ Յիշոցատուն կցորդ է ամենայն մեղաց, զոր գործեն մարդիկ. (Կանոն.։)

Յիշոցատուի։ Յիշոցնատուաց կամ յիշոցատուաց։ Ոչ յիշոցնատու։ Յիշոցնատուքն փակեն զդուռն ողորմութեանն Աստուծոյ. (Վրդն. եւ Երզն. խրատ.։)

Առաւել զգուշացարո՛ւք ի պիղծ եւ յանօրէն յիշոցնատուէն. զի որդնալից լիցի բերան յիշոցնատուին յաւուրն դատաստանի. (Կիր. խր.։)

Յիշոցնատու լինէին նմա. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)