cf. Յորջորջանք;
փոփոխական, փոփոխեալ or այլաշրջիկ —, metaphor.
cf. ՅՈՐՋՈՐՋԱՆՔ.
Գիր՝ երկաքանչիւրից անուանց առնէ զյորջորջումնն, Աստուծոյ եւ մարդոյ. (Աթ. ՟Դ։)
Ազգի ազգի յորջորջմունս (կամ յորջորջանս) յանձն առնու առ իւրում բարերարութեանն. (Սեբեր. ՟Բ։)
Նա հայր կոչէր, եւ սա որդեակ յորջորջէր. յորջորջմունք՝ (յն. անուանքն) ազգականութեան են, եւ օգնականութիւն ոչ ուստեք. (Ոսկ. ղկ.։)
Խժական ժառանգեցին յորջորջումն. (Խոր. ՟Բ. 62։)
ՅՈՐՋՈՐՋՈՒՄՆ ՓՈՓՈԽԵԱԼ կամ ՓՈՓՈԽԱԿԱՆ. իբր Այլաբանութիւն. փոխաբերութիւն. μεταφορά . եւ մակբայիւ, μεταφορικῶς.
Զայս բան՝ փոփոխեալ յորջորջումն այգեկթաց եւ հնձողաց ճառէ։ Մայրս եւ բլուրս աստ զմարդիկ զօրաւորս կոչէ. բարձրութիւն ծառոց փոփոխական յորջորջմամբ զզօրութիւնս նոցա յայտ առնէ. (Ոսկ. ես.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յորջորջումն | յորջորջմունք |
| accusatif | յորջորջումն | յորջորջմունս |
| génitif | յորջորջման | յորջորջմանց |
| locatif | յորջորջման | յորջորջմունս |
| datif | յորջորջման | յորջորջմանց |
| ablatif | յորջորջմանէ | յորջորջմանց |
| instrumental | յորջորջմամբ | յորջորջմամբք |