worthy of the greatest honours, of greater consequence, first in dignity, most esteemed, honoured, preferred;
— լինել ումեք, to be preferred to another, to obtain the preference.
πρότιμος praeferendus, praeponendus, pluris aestimandus προέχων antecellens, egregius, major, superior. որ եւ ՆԱԽԱՄԵԾԱՐ, ՆԱԽԱՊԱՏՈՒԵԼԻ. աւելի պատուով, եւ պիտուական.
Միասնական կեանք քան զմիայնութիւն է նախապատիւ։ Աստուածասէրն ո՛չ զաստէն, եւ ո՛չ զհանդերձեալ փառացն խնամ տանիցի, այլ առ աստուած զսէրն՝ ամենեցուն նախապատիւ համարեսցի. (Բրս. հց.։)
Նախապատիւ առնել զսէրն քան զշահս. (Նիւս. ի սքանչ.։)
Պատուական ասէ զամուսնութիւն, եւ նախապատիւ զկուսութիւն. (Յճխ. ՟Ը։)
Գիրք ելիցս նախապատիւ գոլ ասի առ հրէայսն քան զամենայն գիրս. (Նախ. ել.։)
ՆԱԽԱՊԱՏԻՒ. Առաւել պատուաւոր ոք. աւագագոյն. գերապատիւ.
Որք նախապատիւքն են քան զնա հասակաւ եւ իմաստութեամբ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Դարձ առնէր ի հայրապետական աթոռն առ նախապատիւ եղբայրն տէր գրիգորիս. (Պտմ. ՟Ժ՟Զ։)
Բա՛րեկամ, տու՛ր նախապատուիս քո տեղի. (Լմբ. առակ.։)
Բաւական է նախապատուացն մեծութիւն հռոգոյ նոցին. (Մխ. դտ.։)
ՆԱԽԱՊԱՏԻՒ. գ. Նախապատուութիւն.
Առն կռապաշտի, որ էր նախապատուով առաջին ի քաղաքին. (Հ. կիլիկ.։)
Ընդունելութեան եւ նախապատուի արժանի եղեն. (Փիլ. իմաստն.։)
ՆԱԽԱՊԱՏԻՒ. մ. իբր Նախապատութեամբ. նախկին պատուով. գերագոյնս.
Որ նախ խոնարհ, նախապատիւ բարձրասցի. (Լմբ. ատ.։)