to predestine.
προορίζω (լծ. հյ. նախորոշել). praedestino, praedefinio, praescribo. Յառաջագոյն սահմանել՝ որոշել, եւ հրաւիրել աստուծոյ զընտրեալս. կարգել. եւ Սահմանաբար ասել կանխաւ.
Ըստ որոց գերագոյն էութեամբ զէսս ամենայն նախասահմանեաց, եւ յառաջ էած։ Յիսուս առնէ խաղաղութիւն անճառելի, եւ ի յաւիտենից նախասահմանեալ. (Դիոն. ածայ.։)
Պատկանաւոր ժամանակ առ մարդեղութիւն տեառն նախասահմանեալ եւ նախակարգեալ ի հիմնաւորութենէ աշխարհի. (Բրս. ծն.։)
Թէպէտ նախասահմանեալ էր, այլ դուք սպանէք։ Եցոյց զյառաջ հրաւէր կանխատես օգտակարութիւն, զոր յառաջագոյն գիտէր ասէ, եւ նախասահմանեալ. (Ոսկ. գծ.։)
Զայն՝ որ նախասահմանեալ էր աստուած, եւ համարեալ արդար, իրաւամբք փրկել զմարդիկ. (Լմբ. առակ.։)
Ոչ է հակառակ բանս. որպէս վարկանիմ, նախասահմանեցելոյն (այս ինքն նախաճառելոց). (Դիոն. երկն.։)