hy    |   fr

Նախգիտութիւն, ութեան

s.

cf. Նախագիտութիւն.

cf. ՆԱԽԱԳԻՏՈՒԹԻՒՆ.

Վասն նախգիտութեան, որ աստուծոյ միայն է գործ։ Տե՛ս զնախգիտութիւն. (Ոսկ. ես.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նախգիտութիւն նախգիտութիւնք
accusatif նախգիտութիւն նախգիտութիւնս
génitif նախգիտութեան նախգիտութեանց
locatif նախգիտութեան նախգիտութիւնս
datif նախգիտութեան նախգիտութեանց
ablatif նախգիտութենէ նախգիտութեանց
instrumental նախգիտութեամբ նախգիտութեամբք