cf. ՆԱԽԿԻՆ). πρώτως, προηγουμένως primario, principaliter.
Կենդանւոյ նախկնաբար, բայց մարդոյ հետեւաբար. (Նիւս. բն.։)
Նախկնաբար եղեալ հաղորդք աստուածայնոյն։ Որոց նախկնաբարն յարձակին առ աստուածութիւն, քան զոր ի ձեռն միջնորդութեանն։ Զնախկնաբար տեսանելն պարգեւեաց ինձ. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. եկեղ.։)
Կամ որպէս ա.
Յէիցս, եւ մանաւանդ ի նախկնաբար էիցս։ Քան զնախկնաբար էսն գերագո՛յն գոյ. (Դիոն. ածայ.։)
Նախկնաբար է զանմարմին զօրութիւնսն ասէ. (Մաքս. անդ։)