hy    |   fr

Ներբուն

s.

trunk.

adj.

բուն իսկ. կամ գ. որպէս Բուն տնկոյ. կոճղ.

Բարառաբար բախոհական ներբուն բայի շարամանեալ. (Մագ. ՟Ի՟Ա.) (իմաստն է անյայտ. ուր կան եւ այս բառք, նախբուն, ներուն, ներլուն, նոյնպէս անյայտք)։