pardonable, excusable, remissible;
— մեղք, venial sin.
συγγνωστός venia dignus, venialis, excusabilis. Այն ոք կամ ինչ, որում լինի ներել.
Խառնիճաղանջն (կամ ռամիկն) ներելի ողորմութեան (կամ թեամբ) է. (Իմ. ՟Զ. 6։)
Դարձեալ եւ նոքա ոչ են ներելիք. (անդ. ՟Ժ՟Գ. 8։)
Ուստի առ յետինս՝ Ներելի մեղք ասի թեթեւ յանցանքն։
Իսկ յասելն.
Ծով մեզ ներելի է առ ի շահսն. (Բրս. յուդիտ.) իմա՛ թոյլ տուեալ է։