Նորագին

adj.

νεότητος nuper emptus, novitius (servus). Այն ինչ գնեալ. դեռ գնոց առեալ. նոր գնած.

Տանուտէրք զծառայս նորագինս եթէ ոչ նախ փորձեն, չառնեն իմիք հաւատարիմ. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)