s.

continuation, continuity, succession.

s.

συνοχή continentia, ut continendi vis, vel causa, complexus, stabilitas. Պարունակումն. փոխադարձ ունելութիւն. պնդապահութիւն. սերտութիւն. cf. ԶՄԻՄԵԱՆՍ ԿԱԼՈՒԹԻՒՆ.

Ոչ շարունակութեան, կամ կենաց, կամ կատարման միայն է պատճառ։ Սերտութիւն նոցա անտի է, եւ շարունակութիւն, եւ պահպանումն։ Ամենայն ուրեք խառմունք՝ անլոյծ շարունակութիւնք էիցս. (Դիոն. ածայ.։)

ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒԹԻՒՆ. συνέχεια continuatio, continuitas, adsiduitas. Անընդհատութիւն. միայարութիւն. հանապազորդութիւն.

Այլ իմն օր ըստ շարունակութեան գրեթէ երեքկնիլ (առ յեսուաւ), եւ այլն. (Դիոն. թղթ.։)

Շարունակութեամբ յաճախութեանց գործելոցն. (Փիլ. իմաստն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շարունակութիւն շարունակութիւնք
accusatif շարունակութիւն շարունակութիւնս
génitif շարունակութեան շարունակութեանց
locatif շարունակութեան շարունակութիւնս
datif շարունակութեան շարունակութեանց
ablatif շարունակութենէ շարունակութեանց
instrumental շարունակութեամբ շարունակութեամբք