va.

cf. Խայթեմ.

ՇԻԹԵԼ cf. ԽԱՅԹԵԼ.

Ի ճանճոյ եւ ի պիծակաց շիթեալ։ Ժողովեցան ի վերայ նոցա ամենայն շիթող պիծակքն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ Ճ. ՟Ա.։)