adj.

bearing or carrying a blade of straw or a small branch.

adj.

Բերօղ զշիղ կամ զճիւղ՝ այլուստ, որպէս աղաւնին նոյի. եւ յինքեան՝ որպէս ոստն.

Անդ աղաւնի շղաբեր ունելով զաւետիս ցածութեան բարկութեանն աւետարանէր։ Շղաբեր աղաւնին զողորմութիւն բարձրելոյն նշանակեաց լինել ի վերայ երկրի. (Եղիշ. մկրտ.։ Զքր. կթ. արմաւ.։)

Փոխանակ աղաւնոյ շղաբեր հրեշտակի. (Անյաղթ բարձր.։ Յհ. իմ. եկեղ.։)

Ի ձեռն շղաբեր ձիթենւոյ սաղարթին. (Զքր. կթ. մկրտ. (իմա՛ ըստ Փիլոնի, ճիւղ՝ որ ունէր զսաղարթ եւ զպտուղ ձիթենւոյ։))