hy    |   fr

Շփշփեմ, եցի

va.

to rub hard or often, to bruise, to clash.

ն.

ՇՓՇՓԵԼ. որ գրի եւ ՇԱՓՇՓԵԼ. Շփելով շփել. ստէպ շփել. շօշափել ընդհթարմամբ.

Զի թէ քար ընդ քար՝ յոր շըփշփի, հուր հարկանի, ո՛րչափ եւս առաւել յորժամ ոգի ընդխառնիցի. (Ոսկ. եբր.։)