cf. Որղէն.

s.

ՈՐՂԱՆ կամ ՈՐՂԷՆ. Նոյն ընդ յն. օ՛րղանօն. հյ. Երգիոն.

Ջնարօք եւ քնարիւք եւ որղնաւ (կամ որգնաւ), եւ որ ի կարգին է. (Տօնակ.։)