Որջիլ, ջլաց

s.

φθεῖρα pediculus. Որպէս թէ ճճի որջացեալ ի մարմին. նոյն ընդ Ոջիլ. Վասն որոյ Մխ. ապար. Է՛ զի Ոջիլ գրէ, եւ է՛ զի Որջիլ։

Զճըճիս՝ որ ի կերակուրս լինին, եւ զորջիլս ի քրտանց. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)