hy    |   fr

Ուղղագնացութիւն, ութեան

s.

orthodromy.

s.

որ եւ ՈՒՂՂԵԳՆԱՑՈՒԹԻՒՆ. Ուղիղ գնացք՝ ընթացք.

Նա զկամարն պատելով, սա սակս ուղղագնացութեան. (Վանակ. տարեմտ.։)

Շնորհեա՛ ընդարձակութիւն ուղղագնացութեան մերում, անդորութիւն ի նեղութեան. (Ժմ. յն. (եթէ չիցէ գրելի՝ ուղեգնացութեան)։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ուղղագնացութիւն ուղղագնացութիւնք
accusatif ուղղագնացութիւն ուղղագնացութիւնս
génitif ուղղագնացութեան ուղղագնացութեանց
locatif ուղղագնացութեան ուղղագնացութիւնս
datif ուղղագնացութեան ուղղագնացութեանց
ablatif ուղղագնացութենէ ուղղագնացութեանց
instrumental ուղղագնացութեամբ ուղղագնացութեամբք