hy    |   fr

Չէութիւն, ութեան

s.

the non-existent, the void;
cf. Չգոյութիւն.

s.

Ոչ էութիւն. ոչինչ. ոչնչութիւն. չգոյ. եւ Ոչ լինելն.

Որ ասենն՝ թէ չէր իսկ, եւ ի չէութենէն իսկ եղեւ, զայնպիսիսն նզովեմք. (Եւագր. ՟Ժ՟Ը։)

Որք պակաս էին չէութեամբ, եւ յաւելան եղելութեամբ յարարչէն. (Վրդն. ծն.։)

Որ զառ ի մէնջ չէութիւնն գրեալ՝ իբր զէութիւն գործոց տեսանէ. (Նար. ՟Զ։)

Տարակուսիմք, էութեան եւ չէութեան կարծեօք չարչարեալք». այսինքն լա՞ւ իցէ, թէ չիցէ. (Մխ. դտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չէութիւն չէութիւնք
accusatif չէութիւն չէութիւնս
génitif չէութեան չէութեանց
locatif չէութեան չէութիւնս
datif չէութեան չէութեանց
ablatif չէութենէ չէութեանց
instrumental չէութեամբ չէութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ոչէութիւն, ութեան

Voir tout