to give oneself up to lechery or lasciviousness, to lead a dissolute life, to live in debauchery.
ἁσωτεύομαι, ἁσώτως ζόω, ἁκουλαστέω , ἁσελγέω luxurior, libidinosus sum, petulanter ago χαίνω hio, inhio. Պակշոտ լինել. անառակիլ. շուայտիլ. յիմարիլ տռփանօք. անկղիտանալ. բերանաբացեալ կալ. գէշ աչքով նայիլ, սիրահարիլ. առսըզլանմագ .... եւ այլն.
Կինն սրարբեալ եւ պակշոտեալ. (Առակ. ՟Է. 10։)
Անարգել վաւաշոտն, անխուզ պակշոտեալ. (Փիլ. իմաստն.։)
Զմէ՞ լքեալ զփիլիսոփոսն՝ ի թարգմանս պակշոտիցիս։ Մարմին՝ ոչ յաղագս այսորիկ պատրաստեցի, զի պակշոտիցիս եւ պոռնկիցիս. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 9։ եւ Ոսկ. եբր.։)
Յովսէփ ի պակշոտիլ տիկնոջ իւրոյ ի վայելուչ գեղ հասակի նորա, ոչ կամեցաւ մեղանչել Աստուծոյ. (Մծբ. ՟Ժ՟Բ։)
Դանիէլ առ ծերսն պակշոտեալս ի շուշան՝ ասէր. (Տօնակ.։)
Պակշոտեալ եմք ի յընդունայնութեան աշխարհիս. (Իսիւք.։)
Պակշոտեալ ակամբ, հեղեալ ծաղու. (Բրս. արբեց.։)
Իսկ (Փարպ.)
Պակշոտեալ բանք. իմա՛ խելագարական. որ եւ ասի անդ՝ բանդագուշանաց բանք։
ՊԱԿՇՈՏ որ եւ ՊԱԿՇՈՏԵԱԼ. գրի եւ ՊԱԳՇՈՏ. (որպէս պակուցեալ եւ ափշեալ շուայտութեամբ, կամ որ պագանէ զօշոտութեամբ) Խենէշ, ցոփ. անառակ. լկտի. վավաշոտ. գէշ աչք տնկօղ. շփացած, երեսը պատռած, քեղըրթած, առ սըզ, էտէպսիզ.
Զայն որ զարդարի՝ ոչ ոք ի մաքրից գովէ, այլ պակշոտք եւ շռայլք։ Խաչն՝ պակշոտաց ապաշխարութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 15. եւ Ոսկ. խչ.։)
Առ պակշոտ յիմարութեան ցոփութեան բարոյիցն. (Ագաթ.։)