embroiling;
encumbering.
Զբաղեցուցիչ. խափանարար. արգել.
Խառնութիւն այնոցիկ՝ որ ոչ միաբանէին գործոցն նոցա (ճգնողական անզբաղութեան), պակասութիւն եւ պատաղիչ համարեալ էին նոցա։ Իբրեւ մարդք ախոյեանք եւ պատաղիչք կախարդաց զազրաց եւ պղծոց. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 17. եւ ՟Է. 10։)
Զամե նայն խափանիչ իրս, եւ զգործսն պատաղիչս խափանեսցէ Տէր. (Վեցօր. ՟Գ։)
Անցանել ի վերայ աղբախումբ զօրութեանցս՝ որ աստէն առ մեօք պատաղիչքն. (Բուզ. ՟Դ. 5։)