adj.

honouring, bearing respect;
honorary.

adj.

Որ դնէ այլում պատիւ. մեծարօղ. քառաւորիչ.

Զմեծ պատիւ եւ զմարդասիրութիւն ցուցանէ նոցա աստուած, եւ նոքա զպատուադիրն անարգեցին. (Ոսկ. հռ. ՟Ղ։)

Ամենայն գաւառք պատուադիրք են նորա։ Գովեաց (քրիստոս) զպատուադիրս իւր. (Եփր. ծն. եւ Եփր. համաբ.։)

Կոչին ճայից պէս պատուադիրք (ոյք պատուեն զծերացեալ ծնողս). (Վեցօր. ՟Ը։)

Վերջոյ եւ յառաջոյ պատուադիրքն յաճախեն զփառս. (Յհ. իմ. ատ.։)

Հիւրասէրք օտարընկալք, պատուադիրք. (Արծր. ՟Բ. 7։)

Եթէ ծառայքն աստուծոյ այսպիսի պատուադիրք են, ո՞րքան եւս առաւել աստուած գիտէ պատուել զպատուադիրս իւր. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)

Շինօղ սուրբ եկեղեցեաց, եւ պատուադիր քահանայական դասուց. (Ճ. ՟Ժ.։)

Զսրբոցն միմեանց պատուադիր լինել՝ բարւոք գոլ եւ գովելի յոյժ՝ քարոզելով. (Սարկ. պատկ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անպատուադիր

Voir tout