Պտղակն

adj.

լծ. եւ յն. πτίλλος τοῖς ὁφθαλμοῖς maculosus oculis, lippus եւ այլն. Որոյ աչք են բժոտք կամ տկարք. (որ պէսպէս մեկին առ յոյնս).

Կամ կոյր, կամ շիլ, կամ պտղակն. (Ղեւտ. ՟Ի՟Ա. 20։)

Պտղակն. որ կկոցէ (զաչս իւր). (Հին բռ.։)

Իբրեւ զպտղակն (է ամբարտաւանն), որ տայ կարծիս մաքրութեան եւ պայծառութեան. (Ի գիրս մոլ.։)