Պրիոն, է

s.

Բառ յն. յորմէ եւ յոքն. պրիոնէ. πρίον, -οναι serra, -rae. որ եւ ՊՐԻՍՏԷ. Սղոց, որպէս սղոցաձուկ.

Քսիւփիէ, պրիոնէ, եւ շնջրիք. (Վեցօր. ՟Է։)