adj.

cf. Սեղանադիր;

s.

waiter, servant;
house-steward;
temple-erector.

adj. s.

τραπεζοποιός structor mensarum. Սպասաւոր՝ որ կազմ պատրաստէ զսեղան.

Հանգո զքո խոհարարն, տուր դատարկութիւն սեղանակազմին, դադարեցո եւ զձեռն մատռուակին. (Բրս. պհ. ՟Ա։)

ՍԵՂԱՆԱԿԱԶՄ. Մեծատուն՝ որ մեծահաց գործէ զիւր սեղան.

Ոչ երկեայ յօրինակէ սեղանակազմին, որ ընդ փափկութեանն պապակէր. (Սկեւռ. աղ.։)

ՍԵՂԱՆԱԿԱԶՄ. Որ կանգնէ զսեղան զոհից.

Զկազմիչ վկայութեանն խորանի զմեծն մովսէս, եւ զսեղանակազմն հեղիաս զնախանձայոյզ փառանցն աստուծոյ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)