proper, special, particular, specific, one's own;
noble, illustrious, egregious;
—ք, one's own part, property or heritage;
— էր նմա, it was specially his, it was his lot.
ՍԵՊՀԱԿԱՆ կամ ՍԵՓԱԿԱՆ, կամ ՍԵՓՀԱԿԱՆ. (որպէս թէ սեպուհական, ազատական). περιούσιος peculiaris, eximius περιποίησις acquisitio ἑξαίρετος exemptus a numero, selectus եւ ἵδιος proprius, suus. Առանձնական. իւրական. յատուկ. իրաւամբք ժառանգեալ կամ ստացեալ. ազատ. որոշեալ. բուն. հայրենի, բնիկ. ընտիր. իսկագոյն.
Եւ ես ետու քեզ զսիկիմ սեպհական՝ արտաքոյ եղբարց քոց։ Եղիջիք դուք ինձ ժողովուրդ սեպհական յամենայն ազգաց. (Ծն. ՟Խ՟Ը. 22։ Ել. ՟Ժ՟Թ. 5. եւ այլն։)
Ոչ տալ միայն, այլեւ ժառանգեցուցանել, այսինքն սեպհական նոցա առնել, որպէս եւ իւրն է սեպհական։ Ժառանգութիւն ի վերայ սեպհական ստացուածոց ասի. (Խոսր. ժմ.։ Սկեւռ. ես.։)
Սեպհական ասի սերտն եւ անհակառակելին. (Խոսր. պտրգ.։)
Զբնակութիւն պարթեւական զձեր սեփական պահլաւն ի ձեզ դարձուցից։ Կանգնեցին ի տարոն յիւրեանց սափհական գիւղն յաշտիշատ։ Խնդրեաց զմանկութեան սեպհականն, զոր հօր իւրոյ շնորհեալ էր նմա հազար երգ։ Եւ ոչ մի ոք յիմոց սեպհականացն եւ ի կամարարացն։ Բաժանակից եւս արար զքեզ իւրոյ սեպհականացն. (Ագաթ.։ Խոր. ՟Բ. 11։ Եղիշ. ՟Ը. եւ թզմ։ Ոսկ. մ. ՟Բ. 20։)
Անկորուստ առեցելովն, եւ աննուազ սեպհականօքն. (Նար. ՟Լ՟Դ։)
Զխորհուրդ սեպուհոյ սեպհական փառաց. (Շար.։)
Սեպհական է աստուծոյ ուրախ լինել ընդ գիւտ կորուսելոց. (Գէ. ես.։)