the first existence or creation.
ἁρχαιογονία antiqua origo. Նախկին եղանութիւն կամ գոյաւորութիւն, լինելութիւն, ծնունդ.
Երկիւղ ասեն ոչ է ի սկզբնեղութիւն բնաւորեալ։ Նա բանաւորութիւն ո՞չ ապաքէն ընդ սկզբնեղութեան առբնացեալ է ի մարդումն. (Թէոդոր. մայրագ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սկզբնեղութիւն | սկզբնեղութիւնք |
| accusatif | սկզբնեղութիւն | սկզբնեղութիւնս |
| génitif | սկզբնեղութեան | սկզբնեղութեանց |
| locatif | սկզբնեղութեան | սկզբնեղութիւնս |
| datif | սկզբնեղութեան | սկզբնեղութեանց |
| ablatif | սկզբնեղութենէ | սկզբնեղութեանց |
| instrumental | սկզբնեղութեամբ | սկզբնեղութեամբք |