cf. Սողոխ.
ՍՂՈԽ կամ ՍՈՂՈԽ. αὕρα aura. (լծ. թ. սօլուգ ). Սիք շունչ. շնչումն. մեղմ հողմ. օդ շոգեխառն.
Մատուցանեն զառ ի յօդն քաղցրախառնութիւն ... ստէպ ստեպ սղոխք օդոյ, անօրսունք՝ այն որ ի ծովէն, եւ թանձունքն որ ի լճէն. (Փիլ. տեսական. յորսէ եւ Խոր. ՟Գ. 62։)
Յորժամ քաղցրաշունչ սողոխ վէտս վէտս զմկանունսն ճօճեալ ճեմի. (Վեցօր. ՟Դ։)
յորմէ եւ (Լաստ. ՟Ժ.)
Ի քաղծրաշունչ օդոցն սղոխք ալեացն վէտս վէտս ի վերայ միմեանց շրջապատին։
Իսկ յասելն (Պիտ.)
Զսառնամանեաց ասելով աստ (ի լերինս) հանչերձ բերմմամբ ի վերայ իրեանց զձեանցն եւ զկարկտիցն եւ զնոցուն համանմանիցն, յոյց ի հետ ապա վնասաբեր իմն ոսոխեալ սղոխք ի չարաշուքն հասեալ մերձակայսն կացուցանեն անձինս ի տգեղութեան ձեւ. երկդիմի տեսանի իմաստս. իմա որպէս հողմ, եւ կամ որպէս հատոր սառին, որ ռամկօրէն սղոխ ասի։