intendancy;
սպասկապետութեան իշխան, High Steward.
ՍՊԱՍԿԱՊԵՏՈՒԹԵԱՆ ԻՇԽԱՆ. Իշխան տոհմին աբեղենից՝ որ էին սպասեակք կամ սպասարարք թագաւորաց արշակունեաց։ (Ագաթ.։) (յն. համարելով յատուկ՝ անուն՝ դնէ, Պասկապետեանս։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սպասկապետութիւն | սպասկապետութիւնք |
| accusatif | սպասկապետութիւն | սպասկապետութիւնս |
| génitif | սպասկապետութեան | սպասկապետութեանց |
| locatif | սպասկապետութեան | սպասկապետութիւնս |
| datif | սպասկապետութեան | սպասկապետութեանց |
| ablatif | սպասկապետութենէ | սպասկապետութեանց |
| instrumental | սպասկապետութեամբ | սպասկապետութեամբք |