perjurer;
taking a false oath, perjuring.
ἑπίορκος perjurus. Սուտ երդուօղ. երդմնազանց.
Մարդելուզաց, ստոց, ստերդմանց։ Ամենայն գողոյ, եւ ամենայն ստերդման։ Հրէայք ապստամբօղք, եւ ստերդմունք բնակիչք սորա յաւիտեան. (՟Ա. Տիմ. ՟Ա. 10։ Զաք. ՟Ե. 3։ ՟Ա. Եզր. ՟Բ. 23։)
Ասասցո՛ւք առ ստերդումնն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Այսմ եւս պարտաւոր, զի ստերդմունք էին. (Երզն. մտթ.։)
Իսկ գ. որպէս Ստերդմնութիւն.
Պահետ զշրթունս քո յանիծից, ի հպարտ բանից, նաեւ ի ստերդմանց. (Եփր. պհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ստերդումն | ստերդմունք |
| accusatif | ստերդումն | ստերդմունս |
| génitif | ստերդման | ստերդմանց |
| locatif | ստերդման | ստերդմունս |
| datif | ստերդման | ստերդմանց |
| ablatif | ստերդմանէ | ստերդմանց |
| instrumental | ստերդմամբ | ստերդմամբք |