hy    |   fr

Սրափողոտ

adj.

having the throat cut;

adv.

with one's throat cut.

adj.

Սրով փողոտեալ. սրախողխող. զենեալ.

Զիսահակ փրկեաց ի սրափողոտ հրակիզութենէն. այսինքն յողջակիզմանէ զենմամբ սրոյ. (Զքր. կթ.։)