cf. Վանկ.
ՎԱՆԳ կամ ՎԱՆԿ. (պ. պանգ. լծ. եւ լտ. վօ՛գս) φθόγγος vox τόνος sonus. Հնչիւն. ձայն. բարբառ հնչեալ ո՛ր եւ է օրինակաւ, կամ գործեօք. ձան.
Սու՛ր վանգ է, եւ կամ ծանր։ Ամբողջ պահեն ի մեծութեան վանկիցն ... յաւէտ կամ նուազ ձգեալ զաղին. (Նիւս. բն. ՟Բ։)
Գոչմունք փողոց, եւ հնչմունք եղջերաց, վանգիւք սրնգաց, եւ հեշտալուր քնարաց. (Արծր. ՟Է. 3։)
Կենդանւոյն ի վերայ եդեալ հեփեստեայ (այսինքն հրոյ), ի ճայթիւն վանգիցն ուռուցման պատառելոյ պայթման մորթոցն. (Մագ. ՟Լ՟Ը։)
Ոչ մեղմութեամբ մեղմական վանկի. (Նար. ՟Ղ՟Դ։)
Ըստ քերականաց, συλλαβή syllaba. Փաղառութիւն. սիղղոբայ. մասն բառի՝ աննշան, կամ բառ նշանական՝ միով հնչմամբ արտաբերեալ, խառն ի բաղաձայնէ եւ ի ձայնաւորէ, կամ լոկ ձայնաւոր ինչ տառ. որ եւ ՀԵԳ.
Յաղագս վանգի։ Փաղառութիւն (կամ վանկ) է իսկապէս պարառութիւն ձայնորդաց (այսինքն բաղաձայնից) ձայնաւորաւ կամ ձայնաւորօք. որպիսի, կար, գութ։ Իսկ պիտակապէս եւ ի նեզէ (այսինքն ի միոջէ) ձայնաւորէ. որպիսի, ա՛, է։ Յաղագս երկար վանգի. երկար փաղառութիւն լինի՝ եւ այլն. (Թր. քեր.։)
Ըստ երաժշտաց, τόνος tonus φωνή vox. Եղանակ ութ ձայնից եւ յարակցելոց ի նոսա.
Տէր Մուշեղ որդի սպարապետին ... եդ զերգս՝ որոյ սկիզբն է. Անզբաղելի ական սրտի նայեցօղ անձն իմ ի միւսանգամգալուսան. ե տուն ի յութերորդ վանգէ. (Արծր. ՟Դ. 9։)