to elevate, to raise;
to appose, to subjoin, to superadd;
to manifest, to disclose;
to utter, to pronounce;
to translate;
to present, to offer;
to attribute, to ascribe, to refer;
to eructate, to retch, to vomit, to cast up, to reject.
ἁναφέρω, ἁνωφέρω , ἑπιφέρω, ὐπερφέρω, ἁνάγω refero, sursum fero, veho;
infero, induco, profero, produco. Ի վեր բերել. վերաբեր առնել. բարձրացուցանել. ի վեր կամ ի դուրս հանել. կր. վերանալ, բարձրանալ.
Յանապատութենէ ի պատիւ վերաբերեաց։ Հալէ զմթերս աղտեղութեան, եւ յառաքինութիւնսն վերաբերէ։ Վերաբերեալ ի հեղգութենէ՝ յառաքինութեան վարս փութասցուք. (Յճխ. ՟Դ. ՟Թ։)
Ի խոնարհագունէն վերաբերէ ի բարձրագոյն զհարցուած. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Ներգործական զօրութեամբ վերաբերեաց ընդ ինքեան։ Վերաբերիմք ընդ քեզ ճախրելով. (Եղիշ. դտ. եւ Եղիշ. պատմ. ՟Ա։)
Որոշեալ մարմին յիմացականէն ոչ վերաբերի ի գերակայն, այլ վայրիջի յերկիր ծնող իւր. (Եղիշ. հոգ.։)
Վերաբերեր քո յարութեամբ զմարդիկ ի կեանս։ Եւ որք չափով վերաբերին, գեր քան ըզչափըն վերանան. (Շ. այբուբ. եւ Շ. խոստ.։)
Ծանրութիւն տապարին թեթեւութեամբ փայտին եղիսէիւ վերաբերեալ. (Վահր. յայտն.։)
ՎԵՐԱԲԵՐԵԼ. Ի վեր հանել, ըստ որում յայտնել. հասուցանել. բանալ.
Վերաբերէին զբանն յունկն մեծի մատակարարարին։ Զամենայն զմեղս վերաբերել պարտ է առաջնորդին. (Ճ. ՟Ա.։ Բրս. հց.։)
ՎԵՐԱԲԵՐԵԼ. Ի վերայ բերել, կամ ի վեր բղխել, բուսուցանել. կր. շրջիլ ի վերայ. ի վերայ գալ.
Գաւազանն ահարոնի սաղարթս եւ ծաղիկս եւ պտուղս իսկ գլխովին յինքեան վերաբերէր. (Նանայ.։)
Նարդոս քրքում ինձ ընձիւղէր, վարդ՝ մանուշակ վերաբերէր. (Շ. եդես.։)
Սաբեկայ ծառոյն վերաբերեալ խոյ յողջակէզ։ Զերեւումն հոգւոյն տօնեմք, վերաբերեալ (միանգամայն՝ կամ ի ձայն բարձր) աստուած խւստովանիմք. (Շար.։)
Հրամայէ աստուած արկղ շինել, որ վերաբերի ջուրց. (Վրդն. պտմ.։)
Անարեացն զի՞նչ ինչ ոչ բիւրապատիկ աղիտիցն վերաբերիցին թշուառութիւնք. (Պիտ.։)
Մերոցս նախանձ ի հակառակսն վերաբերի նոցա. (Շ. ընդհանր.։)
ՎԵՐԱԲԵՐԵԼ. Յառաջ բերել. արտաբերել. բարբառել. ճառել.
Զարմասցի, եւ ընդ նմին զներբողականն վերաբերեսցէ բան։ Այսպէս եւ շնորհալիցն պօղոս վերաբերեաց բանիւ, ասելով։ Զորոյ զքաջափառութեանց զի՞նչ եւս քո բաւականասցի վերաբերել բանիւ։ Վերաբերեսցուք ճշմարիտ պատմութեամբ, եւ այլն. (Պիտ.։)
ՎԵՐԱԲԵՐԵԼ. Ի վեր տանել. վերամբարձեալ մատուցանել. ընծայաբերել.
Զամենայն խնդիր քո ես վերաբերեմ առ աստուած. (Տէր Իսրայէլ. մարտ. ՟Ժ՟Գ.։)
Սարկաւագունքն զնուէրսն զգուշութեամբ վերաբերեն ի սեղանն։ Պաշտօնեայքն զնուէրսն վերաբերեն. (Պտրգ. աթ.։ Լմբ. պտրգ.։)
ՎԵՐԱԲԵՐԵԼ. Դարձուցանել. յեղուլ. թարգմանել.
Ի շինութիւն եւ ի նորոգութիւն զինքն վերաբերէր. (Յհ. կթ.։)
Առ ի յունացն եւ յասորւոցն՝ ճառըս սրբոց վերաբերեալ. (Շ. վիպ.։)
ՎԵՐԱԲԵՐԵԼ. Յարաբերել, վերածել. վերագրել. ընծայել որպէս յանկաւոր եւ ճահաւոր. ձգել. ուղղել. համեմատել. ակնարկել.
Զպատճառն առ հայր վերաբերիցէ։ Առ բանն աստուած զայսոսիկ վերաբերէ։ Յաստուած վերաբերելն (պղատոնի) զամենայն՝ արժանի գովելոյ։ Առ աստուած վերաբերէ (ադամ) զպատճառն մեղանացն. (Առ որս. ՟Բ։ Յհ. իմ. երեւ.։ Նիւս. բն. ՟Խ՟Բ։ Արծր. ՟Ա. 1։)
Ոչինչ ինքն ըստ ինքեան մեծ ասի կամ փոքր, այլ առ այլ վերաբերեալ։ Զոր ոչ է ինքն ըստ ինքեան առնուլ, այլ առ այլ վերաբերեալս. (Արիստ. քանակ.։)
ՎԵՐԱԲԵՐԵԼ. Ի վեր տալ զկերածն. ործկալ։ (Կանոն.։)