cf. Վնասակար.
βλαβερός perniciosus ὐποκίνδυνος periculosus. Որ ինչ վնաս առնէ. վնասաբեր. վնասակար. եւ Վտանգաւոր. վշտաբեր.
Դէպ լինի (անձրեւել), եւ ոչ ի ժամու, մեծապէս վնասարար. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Նետաձգութեամբք ի խաղս իբրու հուպ ճշմարտագունիցն ի պէտս բերելով վնասարար նետիւք. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)