hy    |   fr

Վշտակեցութիւն, ութեան

s.

trouble, affliction, suffering, calamity.

s.

Վշտագնութիւն. ճգնութիւն. նեղութիւն.

Բազում եւ ազգի ազգի վշտակեցութիւն ըստ աւետարանին կրէր. (Կորիւն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վշտակեցութիւն վշտակեցութիւնք
accusatif վշտակեցութիւն վշտակեցութիւնս
génitif վշտակեցութեան վշտակեցութեանց
locatif վշտակեցութեան վշտակեցութիւնս
datif վշտակեցութեան վշտակեցութեանց
ablatif վշտակեցութենէ վշտակեցութեանց
instrumental վշտակեցութեամբ վշտակեցութեամբք