adj.

ignorant.

adj.

Սեպհական տգիտաց եւ տգիտութեան. տխմարական.

Ընդդէմ բերի տգիտական կարծեաց։ Զտգիտական անբանութիւն։ Մաշեմ ի հմտութենէ տգիտական մասանց. (Շ. հրեշտ.։ Վրդն. ծն.։ Երզն. քեր.։)

Կամ իբր Տգէտ.

Յայտնէին եւս տգիտական ազգին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 40։)