ignorance, nescience, rudeness, rawness, unskilfulness;
մեծ, թանձրամած, սոսկալի —, great, utter, gross, complete ignorance;
առ տգիտութեան, through ignorance;
զգածնուլ տգիտութեամբ, թաւալիլ ի տգիտութեան, to live, to wallow in ignorance.
ἅγνοια ignorantia. Անգիտութիւն. անհմտութիւն. անտեղեկութիւն. անուսըմնութիւն. տխմարութիւն. զառանցանք. անխելքութիւն.
Տգիտութիւն՝ անձին իւրում չէ բարւոք։ Մի՛ ասեր առաջի աստու՛ծոյ թէ տգիտութիւն (կամ անգիտութիւն) ՟Է։ Վասն տգիտութեանն որ է ի նոսա, վասն կուրութեան սրտից իւրեանց։ Յաւելուլ ի մեղսն մեր եւ ի տգիտութիւնս.եւ այլն։
Զգործ տգիտութեան նոցա անմեղութիւն համարեսցիս։ Զտգիտութիւն խոստովանեաց հռետորն. (Ագաթ. Խոր. ՟Գ. 53։)
Ոչ յանձին կարօտութիւն քո առ տգիտութեան լրման։ ոչինչ դանդաղեալ վեհերեցաք՝ հայեցեալ ի մեր տգիտութիւնս։ Կոյր զրկի ի ճառագայթից արեգական, եւ տգիտութիւն զրկի ի կատարեալ կենացն։ Եթէ դու տգիտութեամբ վրիպեալ ես, ես՝ որ հաստատունս գիտեմ՝ ոչ կարեմ գալ զկնի քոյոյ մոլորութեանդ. (Եղիշ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տգիտութիւն | տգիտութիւնք |
| accusatif | տգիտութիւն | տգիտութիւնս |
| génitif | տգիտութեան | տգիտութեանց |
| locatif | տգիտութեան | տգիտութիւնս |
| datif | տգիտութեան | տգիտութեանց |
| ablatif | տգիտութենէ | տգիտութեանց |
| instrumental | տգիտութեամբ | տգիտութեամբք |